Przewód kominowy powinien być usytuowany w takim miejscu, aby długość czopucha, czyli odcinek łączący piec z kominem, była jak najkrótsza, oraz dostosowany do warunków pracy danego urządzenia oraz spełniać wymogi określone w Polskiej Normie. Długość czopucha nie może przekraczać ¼ efektywnej wysokości komina. Minimalny spadek powinien wynosić 5% w kierunku kotła, a jego długość dla urządzeń gazowych nie większa niż 2m.

Przewód kominowy powinien być prowadzony pionowo, a jego przekrój powinien być jednakowy na całej długości. Dopuszcza się odchylenie komina w kierunku pionowym nie więcej niż 30°, a w części skośnej należy zastosować otwór rewizyjny.Przewody kominowe mogą mieć w przekroju kształt koła, owalu, kwadratu czy prostokąta. Przekrój czy średnica komina nie może być mniejsza od średnicy wylotu spalin z kotła.

W przypadku zamiany paliwa stałego na płynne, należy dostosować przekrój komina do nowych warunków pracy. Najmniejszy wymiar przekroju lub średnice murowanych przewodów kominowych spalinowych o ciągu naturalnym i przewodów dymowych powinna być wynosić, co najmniej 0,14m, a przy zastosowaniu stalowych wkładów kominowych ich najmniejszy wymiar lub średnica – co najmniej 0,12m.

Przewody kominowe do wentylacji grawitacyjnej powinny mieć powierzchnię przekroju co najmniej 0,016m2 oraz najmniejszy wymiar przekroju co najmniej 0,1m. Kotły grzewcze na paliwa stałe oraz kominki z otwartym paleniskiem lub zamkniętym wkładem kominkowym o wielkości otworu paleniskowego kominka do 0,25m2 mogą być przyłączone wyłącznie do własnego, samodzielnego przewodu kominowego dymowego, posiadającego co najmniej wymiar 0,14×0,14m lub średnice 0,15m. W przypadku kominków o większym otworze paleniskowym – co najmniej 0,14×0,27m lub średnice 0,18m. Przy czym dla większych przewodów o przekroju prostokątnym należy zachowywać stosunek boków 3:2.

Przewody spalinowe i dymowe powinny być wyposażone w zamykane szczelnie otwory wyciorowe lub rewizyjne, a w przypadku występowania spalin mokrych, także w układ odprowadzania skroplin. Otwór rewizyjny powinien być umieszczony poniżej podłączenia czopucha, w odległości 0,3m od podłogi w miejscu łatwo dostępnym. Przewody kominowe spalinowe mierzone od osi wlotu przewodu spalinowego do krawędzi wylotu kanału nad dachem dla gazowych kotłów grzewczych o mocy nieprzekraczającej 35kW nie może być mniejsza niż 2m.

Dla innych przypadków kominy muszą mieć efektywną wysokość co najmniej 4,0m. Efektywna wysokość komina dla kotłów opalanych olejem powinna wynosić co najmniej 5m. Przewody kominowe powinny być wyprowadzone ponad dach zgodnie z PN-89/B-10425 na wysokość zabezpieczająca przed niedopuszczalnym zakłóceniem ciągu. Wyloty kominów powinny być wyposażone w nasady kominowe jeżeli wynika to z warunków pracy urządzenia, oraz położenia w określonej strefie wiatrowej i lokalnych warunków topograficznych.  Kominy w zewnętrznych ścianach budynku oraz kominy na zewnątrz budynku muszą być izolowane termicznie. Nieocieplane części kominów mogą występować jedynie w wewnętrznych ścianach budynku przylegających do pomieszczeń ogrzewanych.