Zgodnie z Dz.U. Nr 92 pozycja. 460 z dnia 03.11.1992 roku, który reguluje miedzy innymi zasady użytkowania oraz konserwacji urządzeń grzewczych i kominowych, zaleca się przegląd nasady przez uprawnionych kominiarzy, inspekcję wizualną, sprawdzenie oporów obrotów czaszy lub turbiny poprzez jej obrót ręką oraz oczyszczenie z nalotów stałych a także przesmarowanie części obrotowych jeżeli tego wymagają.
W myśl powyższych przepisów:
1. Konserwacja – czyszczenie przewodów kominowych powinno być dokonywane przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje – czeladnika kominiarskiego. W budynkach mieszkalnych obowiązuje następująca częstotliwość czyszczeń:
· przewody od palenisk opalanych paliwem stałym – 4 razy w roku;
· przewody od palenisk opalanych paliwem gazowym i płynnych – 2 razy w roku,
· przewody wentylacyjne – 1 raz w roku.
2. Kontrole okresowe sprawności technicznej dokonywane przez osobę posiadają kwalifikacje mistrza kominiarskiego – 1 raz w roku.
W celu umożliwienia działań konserwacyjnych – uprawniony kominiarz musi mieć swobodny dostęp do przewodu kominowego, nie może więc być mowy o każdorazowym demontażu nasady. Dlatego też w myśl nowych przepisów budowlanych wszystkie nasady muszą się otwierać lub w inny sposób umożliwić dostęp do otworu przewodu kominowego.
Wymagania prawne po wejściu do Unii Europejskiej
Od 1 maja 2004 wszystkie wyroby, takie jak przewody kominowe, kominy, czy wreszcie nasady kominowe, czy też wentylatory, muszą posiadać znak dopuszczający je do obrotu na rynku wewnątrzunijnym – znak CE, nadawany przez producenta danego wyrobu na podstawie badań zgodności z normą (a jest norma unijna dla nasad kominowych) i wewnatrzzakładowej kontroli produkcji. Znakowanie CE nakłada na producenta odpowiedzialność za wyrób, jego działanie i bezpieczeństwo użytkowania, oczywiście jeśli wyrób został zastosowany zgodnie z przeznaczeniem i jest prawidłowo konserwowany.
Bezwzględnie należy sprawdzać oznakowania na pudełkach nasad i w instrukcjach obsługi (każda nasada musi ją mieć! ).
