Ciąg kominowy to pojęcie z którym prawdopodobnie każdy użytkownik kominka lub pieca na paliwo stałe spotkał się niejednokrotnie podczas użytkowania, czy instalacji pieca. Ciąg kominowy to w uproszczeniu wartość podciśnienia generowana w sposób naturalny lub sztuczny, która pozwala na skuteczne przemieszczanie się zużytego powietrza (w przypadku wentylacji) lub spalin (kominki, urządzenia grzewcze) na zewnątrz budynku. Zjawisko to nazywamy ciągiem kominowym, gdyż właśnie kominy są budowane w taki sposób, by wykorzystać naturalne czynniki wspomagające to zjawisko i to właśnie przez komin wyrzucane są spaliny.

W skrócie, od tego czy mamy poprawny ciąg kominowy w kominku, zależy jak sprawnie dymy powstające na skutek spalania drewna zostaną usunięte z budynku do atmosfery.

Sztucznie wytwarzany ciąg kominowy to efekt działania wentylatorów dachowych czy central wentylacyjnych, które wymuszają ruch powietrza z wnętrza budynku, poprzez specjalne kanały wentylacyjne, na zewnątrz. Coraz częściej wymuszone systemy wentylacyjne stosowane są w naszych domach, rzadko jednak spotyka się wymuszone systemy wspomagania ciągu w kanałach spalinowych i dymowych.

Odprowadzanie spalin z kominków i urządzeń na paliwa stałe to w zdecydowanej większości metoda grawitacyjna, dlatego też niezbędne jest dopilnowanie, by naturalne czynniki kreujące ciąg kominowy były w możliwie największym stopniu zapewnione.

Naturalny ciąg kominowy zależy od kilku czynników, między innymi:

– różnicy temperatur spalin i powietrza na zewnątrz budynku (naturalny wypór termiczny),

– wysokości komina i pola jego poprzecznego przekroju (wartość podciśnienia w przewodzie kominowym jest wprost proporcjonalna do obu tych zmiennych – im wyższy i szerszy komin – tym większa wartość ciągu kominowego),

– wiatru, który może powodować wytwarzanie dodatkowego podciśnienia w kominie lub, gdy jest opadający, cofać przepływ spalin z powrotem do budynku,

– konstrukcji komina (porowatość, przewężenia, uskoki, ocieplenie) oraz jego szczytu (położenie względem kalenicy)

– konstrukcji budynku (dachu) i usytuowania budynku względem drzew

– ukształtowania terenu

Niestety, z uwagi na to, iż znaczna część z wyżej wymienionych uwarunkowań jest związana z prawidłowym wykonaniem komina, czyli elementu budynku, który powstaje zanim możemy „przetestować”, czy ciąg kominowy który wytwarza jest wystarczający, bądź nie, warto dopilnować by proces konstrukcji i budowy komina przebiegał wedle zasad sztuki budowlanej.  W szczególności by spełniał wymagania dotyczące konstrukcji samego komina oraz jego usytuowania na dachu,  wynikające głównie z przepisów prawa.

Wiedząc już co to jest ciąg kominowy oraz jakie czynniki wpływają na jego wartość zastanówmy się co jest najczęstszą przyczyną zbyt małego ciągu kominowego oraz jakie są skutki takiego stanu rzeczy.

Podstawową przyczyną słabego ciągu kominowego jest niewłaściwa konstrukcja komina, jego zbyt mała wysokość lub zbyt mały przekrój poprzeczny (często spotyka się próby podłączania kominków do przewodów kominowych nie przeznaczonych do tego celu, które z zasady, posiadając niewielkie rozmiary będą utrudniać użytkowanie takich urządzeń). Podobnie, panująca moda na budowanie niewysokich domów skutkuje tym, iż kominy także nie osiągają optymalnych wysokości, z praktycznego punktu widzenia, minimalna wysokość komina, dla jego poprawnego funkcjonowania to ok 5m. Kolejną przyczyną problemów, jest niewłaściwe usytuowanie wylotu komina (często spotykany problem w przypadku rozłożystych domów oraz tych budowanych blisko siebie), niewłaściwie usytuowany wylot z komina często powoduje powstawanie układów nadciśnienia ponad nim oraz tworzy ryzyko zawirowań opływającego dach wiatru.

Przyczyny problemu z ciągiem kominowym

Kolejny problem związany z kominem, to jakość jego wykonania… należy pamiętać, iż im bardziej chropowata jest powierzchnia wewnętrzna komina (np. nierówno ułożone cegły, krzywizny) tym większe ryzyko słabego ciągu kominowego oraz jego pogarszania, gdyż sadze produkowane ze spalanego węgla czy drewna będą osadzać się na tych chropowatych ściankach i zawężać przekrój komina (oraz zwiększać ryzyko bardzo niebezpiecznego zjawiska, jakim jest zapalenie sadzy w kominie). Niestety nawet poprawnie wykonany komin nie zagwarantuje nam prawidłowego ciągu w kominku, jest jeszcze sporo czynników wpływających na jego wartość. Ogromnie ważną sprawą jest prawidłowo funkcjonująca wentylacja nawiewna do budynku, kominek, jako urządzenie o sporym apetycie na powietrze (przyjmuje się, iż spalanie 1kg suchego drewna wymaga dostarczenia ok 10m3 powietrza), wymaga skutecznego jego dostarczenia do komory spalania. W innym wypadku proces spalania będzie zakłócony i niepełny (co jest bardzo niebezpieczne, gdyż może prowadzić do produkowania tlenku węgla, tzw. czadu). Warto więc w odpowiedni sposób zadbać, by powietrze nie miało problemów z dostaniem się do komory spalania, za pomocą umieszczenia specjalnego przewodu nawiewnego w okolicach kominka (część kominków wyposażana jest w odpowiednie otwory do bezpośredniego podłączenia przewodu zasilającego w powietrze z zewnątrz), lub nawietrzaka wmurowanego, na przykład, nad oknem. Jeśli pomimo braku zainstalowanego przewodu doprowadzającego powietrze pod kominek (albo nawiewnika w kotłowni węglowej – co nawiasem mówiąc jest wymagane bezwzględnie przez prawo) ogień pali się bez większych zakłóceń, jest duże prawdopodobieństwo, iż powietrze do spalania zostało pobrane z innego otworu w budynku. Mniejszy kłopot, jeśli jest to kratka wywiewna w łazience, gorzej, gdy jest to przewód spalinowy z łazienkowego podgrzewacza wody (może to prowadzić do zaczadzenia mieszkańców). Nawiew do kominka jest szczególnie ważny jeśli jest on wyposażony w układ grzewczy DGP.

Kolejną, nie do końca zależną od konstrukcji komina, przyczyną niewłaściwego ciągu kominowego jest wiatr. Wiatry, zwłaszcza tzw. opadające mogą powodować cofnięcie się spalin do budynku (tzw. ciąg wsteczny), następuje to w wyniku zawirowań wiatru prowadzących do powstawania stref nadciśnienia w okolicach komina, które znacząco utrudniają jego prawidłowe funkcjonowanie. Oczywiście wiatr może być (i często jest) zdecydowanym sprzymierzeńcem ciągu kominowego – na przykład, wiatr boczny opływający komin (dodatkowo, jeśli jest ten wyposażony jest w nasadę kominową) powoduje powstanie podciśnienia w przewodzie kominowym, zwiększając znacząco ciąg.

Co ważne, wpływ wiatru na ciąg kominowy to nie tylko jego oddziaływanie na szczyt komina ponad dachem, ale także na cały budynek, napór wiatru po jednej stronie budynku powoduje powstanie nadciśnienia, a po drugiej jego stronie – podciśnienia, co czasem skutecznie zaburza funkcjonowanie wentylacji nawiewnej w budynku.

W końcu, przyczyną braku ciągu w kominie może być jego temperatura, jeśli ciąg znacząco poprawia się po pierwszych kilkunastu minutach palenia, może to oznaczać, iż wszystko jest  w porządku, a problemy z ciągiem to tylko kwestia zimnego komina.

Warto w kilku zdaniach przedstawić skutki niewłaściwego ciągu kominowego, zwłaszcza jego braku przy użytkowaniu kominków i kotłów grzewczych. 

Brak ciągu kominowego oznacza szereg utrudnień związanych z prawidłowym rozpalaniem i spalaniem paliwa w piecu. Rozpalanie jest szczególnie trudne, gdyż obok przyczyn leżących po stronie niewłaściwie skonstruowanego komina itp, dochodzi również kwestia nierozgrzanego (a więc tworzącego tzw. poduszkę zimnego powietrza) komina. Często skutkuje to przedostawaniem się dymu do pomieszczeń podczas rozpalania, czy bardzo mocnym brudzeniem się szyby w kominku.  Po rozpaleniu problem nie znika, gdy ciąg nadal jest zbyt mały, ogień pali się słabo lub przygasa, a szyba bardzo szybko pokrywa się nalotem. Drugi skutek to niewłaściwe (tzw. niecałkowite i niezupełne) spalanie paliwa. Spalanie całkowite to takie, które nie pozostawia niespalonych części paliwa, a zupełne to takie,  którego produktem jest, oprócz pary wodnej, tylko dwutlenek węgla (a nie tlenek węgla). Jeżeli spalimy paliwo całkowicie i zupełnie, wtedy z określonej jego ilości uzyskamy najwięcej energii. Jeśli spalanie nie będzie idealne, nie wykorzystamy w pełni mocy pieca którym dysponujemy oraz możemy doprowadzić do bardzo niebezpiecznego procesu produkcji tlenku węgla.

Skutkiem nadmiernego ciągu w kominie, co zaskakujące, jest niewłaściwe spalanie paliwa… po prostu spalanie przy zbyt dużej dawce tlenu jest gwałtowne i nie pozwala na zupełne spalenie paliwa (czego efektem jest między innymi nadmierna ilość popiołu pozostającego po spalonym drewnie). Do tego oczywiście zbyt duży ciąg kominowy to szybkie, nieefektywne spalanie w piecu lub kominku, duża ilość ciepła ucieka nam „przez komin” zamiast zostać wykorzystana, sprawność urządzeń znacząco spada,  proporcjonalnie do wzrostu naszych rachunków za ogrzewanie. W przewodach wentylacyjnych, zbyt duży ciąg kominowy prowadzi do wychłodzenia pomieszczeń (zwłaszcza w okresach zimowych).

W przypadku kominka jest to dość trudne do określenia, często producenci nie informują w warunkach jakiego podciśnienia urządzenie pracuje najlepiej i osiąga najwyższe parametry. To czy ciąg w kominie jest prawidłowy – najlepiej oceni kominiarz… oczywiście warto samemu zaopatrzyć sie w anemometr i zmierzyć prędkość wypływającego powietrza i w ten sposób ocenić siłę ciągu. Inaczej jest w przypadku kotłów, praktycznie we wszystkich instrukcjach użytkowania precyzyjnie są określone wartości podciśnienia (ciągu kominowego) jakie powinny być zapewnione dla osiągnięcia optymalnych parametrów pracy. Zazwyczaj są to wartości w przedziale 15-25 Pa, podobnie w przypadku kominków – są to wartości przy których z pewnością będzie on prawidłowo funkcjonował.

Częstą przyczyną braku ciągu a kominie jest jego bardzo zły stan techniczny, lub zbytnie zabrudzenie, powodujące przewężenie utrudniające przedostawanie się spalin. W takich wypadkach pomaga wizyta kominiarza, który przeczyści komin (co swoją droga powinno być wykonywane co najmniej 4 razy w roku). Jeśli problem tkwi w złej konstrukcji komina, niezbędne może być zainstalowanie wkładu kominowego z blachy (spowoduje on wygładzenie powierzchni ścianek oraz ograniczy ryzyko osadzanie się sadzy) lub wykonanie procesu frezowania – czyli przewiercenia komina od góry, dla zapewnienia mu właściwego przekroju.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Do wspomagania ciągu kominowego mogą także służyć specjalne wentylatory dachowe, posiadające zabezpieczenia przed przegrzaniem silnika i zablokowaniem elementów ruchomych oraz nie powodujące ograniczenia swobodnego wypływu spalin z przewodu kominowego. Najbardziej skutecznymi i najbezpieczniejszymi są urządzenia wytwarzające ciąg kominowy w oparciu o tzw. efekt injekcji, to jest wspomagania podciśnienia w przewodzie kominowym na skutek wytworzonego strumienia powietrza w przewodzie pomocniczym. Wentylatory dachowe to urządzenia bardzo skuteczne, ale też znacznie droższe niż tradycyjne nasady kominowe.

Poprawa ciągu kominowego

Sposobem na poprawę ciągu kominowego może być także usprawnienie wentylacji nawiewnej do budynku. Czy rozwiązanie takie będzie skuteczne, można sprawdzić – poprzez otwarcie okna w momencie rozpalania ognia w  kominku, jeśli proces ten zostanie znacząco usprawniony, przyczyna leży w braku właściwej wentylacji nawiewnej. W takim przypadku konieczne byłoby zainstalowanie nawiewnika nad lub pod oknem (ewentualnie w oknie), lub, co byłoby rozwiązaniem optymalnym – wykonanie nawiewu powietrza bezpośrednio w okolice kominka.

Częstą przyczyną braku ciągu a kominie jest jego bardzo zły stan techniczny, lub zbytnie zabrudzenie, powodujące przewężenie utrudniające przedostawanie się spalin. W takich wypadkach pomaga wizyta kominiarza, który przeczyści komin (co swoją droga powinno być wykonywane co najmniej 4 razy w roku). Jeśli problem tkwi w złej konstrukcji komina, niezbędne może być zainstalowanie wkładu kominowego z blachy (spowoduje on wygładzenie powierzchni ścianek oraz ograniczy ryzyko osadzanie się sadzy) lub wykonanie procesu frezowania – czyli przewiercenia komina od góry, dla zapewnienia mu właściwego przekroju.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Jeśli zdiagnozowaliśmy problem i znamy skutki jego zlekceważenia, warto zastanowić się w jaki sposób zaradzić.

Tutaj wyróżniamy dwie sytuacje, gdy naszym zadaniem jest zwiększenie ciągu kominowego, oraz jego ograniczenie. Dla zwiększenia ciągu najczęściej stosowane są nasady kominowe, których funkcjonalność pozwala na wykorzystanie wiatru do wytwarzania podciśnienia w przewodzie kominowym. Nasady dzięki swojej budowie, osłaniając przewód kominowy przed wiatrem, wytwarzają podciśnienie w króćcu dolotowym. Zazwyczaj dobrze dobrana nasada kominowa może uwolnić nas od kłopotów związanych z niedoskonałą instalacją kominową. Niestety nie w każdym przypadku będzie to panaceum na wszelkie problemy, nie zawsze też sama nasada rozwiąże problem nieprawidłowego ciągu kominowego – niekiedy dla poprawy ciągu komin może wymagać przedłużenia, tak by spełniał wymogi prawidłowej konstrukcji (omawiane wcześniej). Polega ono na wydłużeniu wkładu kominowego oraz wysunięciu końcówki (nasady, daszka) kilkadziesiąt centymetrów ponad zakończenie komina, a niekiedy jeszcze wyżej – aż ponad przeszkodę, która ogranicza lub powoduje wsteczny ciąg kominowy (kalenica dachu, dach sąsiedniego budynku itp.). Przedłużenie powoduje, iż przewód kominowy jest dłuższy a co za tym idzie lepsze są warunki do powstawania naturalnego ciągu kominowego, lepiej też działać będzie ewentualna nasada kominowa zainstalowana na jego szczycie – gdyż jej ekspozycja na wiatr będzie znacznie większa. Należy pamiętać, iż przedłużenia kominów muszą być izolowane termicznie, w przeciwnym wypadku zamiast pomóc, często, wychłodzone niską temperaturą zewnętrzna powodują osłabienie ciągu.

Nasady kominowe, które można stosować na zakończenia przewodów odprowadzających spaliny z kominków to przede wszystkim nasady samonastawne. Działanie tego typu urządzeń oparte jest na prawach fizyki i aerodynamiki, ustawiają się one czołowo do wiatru osłaniając przewód kominowy i zarazem wytwarzając dodatkowe podciśnienie w króćcu dolotowym. Wartość dodatkowego podciśnienia jest wprost proporcjonalna do siły wiejącego wiatru. Nasady te powinny być wykonane z materiałów odpornych na działanie wysokiej temperatury oraz substancji kwaśnych zawartych w spalinach, dlatego zazwyczaj wykonuje się je z wysokogatunkowej stali kwasoodpornej.

Do wspomagania ciągu kominowego mogą także służyć specjalne wentylatory dachowe, posiadające zabezpieczenia przed przegrzaniem silnika i zablokowaniem elementów ruchomych oraz nie powodujące ograniczenia swobodnego wypływu spalin z przewodu kominowego. Najbardziej skutecznymi i najbezpieczniejszymi są urządzenia wytwarzające ciąg kominowy w oparciu o tzw. efekt injekcji, to jest wspomagania podciśnienia w przewodzie kominowym na skutek wytworzonego strumienia powietrza w przewodzie pomocniczym. Wentylatory dachowe to urządzenia bardzo skuteczne, ale też znacznie droższe niż tradycyjne nasady kominowe.

Poprawa ciągu kominowego

Sposobem na poprawę ciągu kominowego może być także usprawnienie wentylacji nawiewnej do budynku. Czy rozwiązanie takie będzie skuteczne, można sprawdzić – poprzez otwarcie okna w momencie rozpalania ognia w  kominku, jeśli proces ten zostanie znacząco usprawniony, przyczyna leży w braku właściwej wentylacji nawiewnej. W takim przypadku konieczne byłoby zainstalowanie nawiewnika nad lub pod oknem (ewentualnie w oknie), lub, co byłoby rozwiązaniem optymalnym – wykonanie nawiewu powietrza bezpośrednio w okolice kominka.

Częstą przyczyną braku ciągu a kominie jest jego bardzo zły stan techniczny, lub zbytnie zabrudzenie, powodujące przewężenie utrudniające przedostawanie się spalin. W takich wypadkach pomaga wizyta kominiarza, który przeczyści komin (co swoją droga powinno być wykonywane co najmniej 4 razy w roku). Jeśli problem tkwi w złej konstrukcji komina, niezbędne może być zainstalowanie wkładu kominowego z blachy (spowoduje on wygładzenie powierzchni ścianek oraz ograniczy ryzyko osadzanie się sadzy) lub wykonanie procesu frezowania – czyli przewiercenia komina od góry, dla zapewnienia mu właściwego przekroju.

Ograniczanie i stabilizowanie ciągu to znacznie łatwiejszy problem niż skuteczne jego wspomaganie – oczywiście o ile wkład kominkowy lub instalacja kominowa są wyposażone w odpowiednie elementy regulujące. Obecnie prawie każdy wkład kominkowy posiada wbudowany szyber, za pomocą którego można regulować pole poprzecznego przekroju przewodu spalinowego na wylocie z wkładu kominkowego. Jeśli wkład nie jest wyposażony w szyber, można dokupić go jako osobny element.

Stabilizację ciągu kominowego zapewnia urządzenia zwane regulatorem ciągu, posiada ruchomą klapkę z obciążnikiem, która pod wpływem podciśnienia w przewodzie kominowym wychyla się i wpuszcza dodatkowe powietrze – czym zapewnia stabilność ciągu i ogranicza jego fluktuacje powodowane np. wiatrem. Urządzenie posiada regulację – wyskalowane pokrętło, za pomocą którego można ustalić wartość podciśnienia przy której klapa zacznie wychylać się dopuszczając powietrze do przewodu kominowego. Montowane jest na kominie spalinowym, najczęściej na czopuchu lub nad wyczystką, poniżej wlotu spalin z kominka, w miejscu, do którego jest łatwy dostęp – choćby na potrzeby regulacji ciągu.

Układem który wydaje się być najbardziej skutecznym sposobem na ustabilizowanie i wytworzenie ciągu kominowego, są zestawy wentylatora kominowego wraz z czujnikiem podciśnienia i regulatorem ciągu. W ten sposób, w przypadku nadmiernego ciągu, ograniczymy go za pomocą regulatora, a w przypadku zbyt małej wartości ciągu – załączy się wentylator.

Zaburzenia ciągu kominowego są często konsekwencją lokalnych warunków atmosferycznych, od których zależy przepływ powietrza wokół budynku. Wiatr, mimo, że jest czynnikiem sprzyjającym ciągowi kominowemu, w pewnych warunkach powoduje uporczywe zawiewanie do przewodów wentylacyjnych i spalinowych.

Oprócz terenów, gdzie stosowanie nasad jest obowiązkowe (zgodnie z Rozporządzeniem z 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie),  warto umieszczać je również:

– na obszarach, gdzie występują silne wiatry o zmiennych kierunkach

– na kominach w sąsiedztwie których znajdują się wysokie drzewa

– na kominach usytuowanych poniżej na połaci dachu

– na kominach o małych długościach

– na kominach o małych przekrojach

 

Każdy budynek posiada różne przewody kominowe: wentylacyjne, spalinowe jak i dymowe. Przeznaczenie poszczególnych przewodów stawia różne wymagania ich zakończeniom (nasadom). Oczywiście największe wymagania mają przewody odprowadzające spaliny z pieców węglowych i kominków – wiąże się to z agresywnym środowiskiem spalin oraz ich bardzo wysoką temperaturą, także na wylocie z komina. Nasady przeznaczone na zakończenia tych przewodów muszą być wykonane z materiałów odpornych na destrukcyjne działanie tychże czynników (stale kwasoodporne) i nie mogą tracić swoich właściwości w trakcie eksploatacji, pod wpływem temperatury, czy sadzy. Także spaliny odprowadzane z pieców gazowych (zwłaszcza tych nowoczesnych – bardzo oszczędnych, gdzie temperatura spalin jest bardzo niska) stawiają wysokie wymagania nasadzie, zarówno od strony materiałów, jak i układów obrotowych, które muszą być odporne na kwaśnie środowisko pracy.

Zastosowanie poszczególnych nasad rozpatrzymy właśnie w kontekście przewodów na jakich mają być montowane:

Przewody wentylacyjne:

W przypadku zakańczania przewodów wentylacyjnych nasadą możemy decydować się na najtańsze warianty wykonania (nasady aluminiowe, czy ocynkowane), nasady nie będą bowiem narażone na działanie kwaśnych skroplin czy wysokich temperatur (choć jest to niekiedy zgubne założenie, gdy wyloty przewodów spalinowych są w pobliżu).

Do zastosowań w wentylacji polecamy:

Turbowent – nasada obrotowa wykorzystująca dynamicznie siłę wiatru do wytworzenia podciśnienia w przewodzie kominowym, łożyskowana tocznie, bardzo cicha o bardzo małej bezwładności i znakomitych parametrach wydajnościowych.

TULIPAN  –  nasada obrotowa, działająca na tej samej zasadzie co Turbowent, skonstruowana w sposób umożliwiający montowanie jej na przewodach w bardzo niewielkiej odległości od siebie (np. pustaki typu P).

Turbowent Hybrydowy – nasada stanowiąca połączenie wentylatora mechanicznego i nasady – obrotowej.

Rotowent i inne nasady samonastawne.

Nasady stałe – CAGI, typu H, Gwiaździste, daszki.

Przewody spalinowe – odprowadzające spaliny z kotłów gazowych i olejowych:

Wymagania stawiane nasadom są tutaj już znacznie większe, środowisko spalin jest kwaśne, co wymusza zastosowanie odpowiednich materiałów, chodzi tutaj przede wszystkim o stale kwasoodporne – chromoniklowe. Jest to konieczne zwłaszcza, gdy używamy nowoczesnych wydajnych i oszczędnych kotłów, których temperatura spalin jest niewysoka, co powoduje znaczne wykraplanie pary ze spalin.

Do tych zastosowań polecamy:

Turbowent i Tulipan w wersji z blachy nierdzewnej.

Rotowent Dragon  –  nasada samonastawna, której specjalny kształt umożliwia ustawianie się w kierunku wiejącego wiatru. Osłania przewody kominowe od wiatru, odstrasza ptaki, a wykorzystując zjawisko eżektorowe, w znacznym stopniu zwiększa ciąg kominowy.

Nasady stałe – w wersjach wykonania z blachy nierdzewnej

Przewody dymowe – z kotłów na paliwo stałe (węgiel) i z kominków

Jest to zdecydowanie najbardziej wymagające środowisko pracy nasad, gdyż produkty spalania paliw stałych są bardzo destrukcyjne. Dodatkowo temperatura, jaka jest osiągana w procesie spalania jest bardzo wysoka (do 700 OC), co powoduje, że przy krótkich kominach niejednokrotnie spaliny uzyskują podobne wartości na wylocie z komina. Występuje tu też problem sadzy oblepiającej przewody i doloty nasad (przewody dymowe muszą być przez to często czyszczone i kontrolowane – patrz niżej). Sytuacja pogarsza się jeszcze bardziej, gdy paliwo używane do palenia nie jest najwyższej jakości (dotyczy to zwłaszcza kominków i palenia mokrym, często zażywiczonym drewnem) lub gdy kominek jest miejscem utylizacji śmieci, starych mebli itp.

Na zakończenia przewodów dymowych możemy zastosować:

Nasada Dragon –  nasada samonastawna, działająca na identycznej zasadzie jak Rotowent, lecz posiadająca układ łożyskowania tocznego, wyprowadzony poza czaszę nasady, w ten sposób ryzyko zablokowania układu obrotowego na skutek zbyt wysokiej temperatury czy osadzania sadzy jest minimalne. Nasada wytrzymuje temperatury dochodzące do 1000 oC, a może ciągle pracować w temperaturze spalin 500 oC.

 UWAGA!   W ofercie Darco nie ma nasad odpornych na działanie substancji bedących produktem spalania modyfikowanego paliwa stałego na bazie węgla  –  tzw. ekogroszku.

 

Niezastosowanie żadnej lub zamontowanie niewłaściwej nasady na kominie skutkuje nie tylko problemami z uzyskaniem właściwego ciągu kominowego. Brak zakończenia przewodu kominowego w przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków dla zaistnienia wentylacji grawitacyjnej może uniemożliwić prawidłową wymianę powietrza w pomieszczeniu lub spowodować powstanie ciągu wstecznego. Brak właściwej wentylacji w dłuższej perspektywie powoduje powstanie uczucia dyskomfortu oraz zwiększone zagrożenie wystąpienia pleśni (zwiększona wilgotność).

Powstawanie ciągu wstecznego może rodzić dużo poważniejsze zagrożenia, brak właściwej wentylacji nawiewnej (często spotykany po wymianie stolarki okiennej na szczelną) może spowodować, iż przewody wentylacji wywiewnej będą funkcjonowały jako nawiew. Istnieje ryzyko, że cofnąć mogą się również spaliny, co w przypadku wciąż bardzo popularnych w Polsce grzejników łazienkowych bez zabezpieczeń na wypadek cofnięcia się spalin – może doprowadzić do tragedii. Zagrożenie to jeszcze bardziej się uwydatnia, gdy w budynku znajduje się kominek – którego zapotrzebowanie na powietrze jest bardzo duże. W takim przypadku powinniśmy, oprócz zastosowania odpowiedniej nasady zwrócić uwagę na zapewnienie właściwego nawiewu powietrza do kominka (najlepiej własnym kanałem nawiewnym bezpośrednio pod kominek)

Właściwy dobór nasady sprowadza się do wyboru odpowiedniego typu nasady do konkretnego przewodu kominowego, inne nasady stosuje się na zakończenie przewodów spalinowych, inne dla wentylacji. Chodzi tu głównie o rodzaj nasad (np. nasad Turbowent nie stosuje się na przewody dymowe, łopatki nasady są ustawione blisko siebie co rodziło by, przy niewłaściwej konserwacji ryzyko zatkania się sadzą), a także materiał z którego są one wykonane. Nasady na przewody spalinowe powinny być wykonane z blachy nierdzewnej, która zagwarantuje długowieczność i odporność na szkodliwe wydzieliny powstające w procesie spalania. Nasada wykonana z blachy ocynkowanej zamontowane na kominie dymowym nie wytrzyma dłużej niż 1 sezon grzewczy, po czym ulegnie przepaleniu lub przerdzewieje – co z kolei spowoduje, że zamiast wspomagać ciąg kominowy może blokować wywiew spalin.